Taak 2 & 3:
Een onderwijsprogramma ontwikkelen en uitvoeren

Waar lopen wij tegenaan?

In de ideale werkplaats, waar de student zich autonoom en competent voelt (2 van de 3 basisbehoeftes zoals door Luc Stevens beschreven), zullen we het volgende zien: Een actieve student, die zelfsturend is, bewuste keuzes maakt en vragen stelt aan docenten en medestudenten. Deze student bevindt zich dan in de zone van naaste ontwikkeling zoals door Lev Vygotski beschreven. In deze zone kan het leren en ontwikkelen plaatsvinden.

Helaas zien wij vaak iets heel anders, een student die niet weet wat hij/zij moet doen, die "stil staat", geen werk laat zien en geen vragen stelt. Hoe komt dit?

De studenten die bij ons een taal komen leren, zijn veelal gewend aan docentgestuurd onderwijs. De studenten zijn niet gewend aan de mate van autonomie die ze hier krijgen en hebben niet "leren leren" ,ze beschikken niet over de juiste metacognitieve vaardigheden. Ze hebben het gevoel dat ze het niet kunnen, ze hebben het gevoel te verzuipen en bevriezen: Ze bevinden zich in de zone van vervreemding en dus stagneert het leren en de ontwikkeling.

Het is dan dus zaak, dat wij als docenten de juiste ondersteuning bieden, en dan moet er ook wederzijds vertrouwens zijn.
Vaak horen we van studenten: u bent geen goede docent, want een goede docent vertelt mij wat ik moet doen.
Ik geloof in onze visie, maar ik geloof ook, dat je studenten op weg moet helpen naar zelfsturing. Zelfsturing is in mijn optiek het einddoel, en als we écht op alle fronten formatief handelen, zou dat dus ook moeten betekenen, dat we bij nieuwe groepen beginnen met gedeelde sturing.

Meer hierover in mijn onderzoek, waar formatief handelen centraal staat. Wij zeggen formatief te handelen: studenten vinden het gek, dat we geen toetsen en cijfers van ze verwachten, maar handelen wij in onze lessen écht wel zo formatief?

Taak 3: Een onderwijsprogramma uitvoeren.

Hieronder een filmpje en foto's van een les, eigenlijk een bumpy moment, een briljante mislukking ;)
Maar dit is, wat ik veel vaker zou willen doen in mijn lessen, samen iets doen en werken aan het leren leren.

Deze les, zou namelijk helemaal geen volledige les zijn, maar een "korte" gezamenlijke startactiviteit aan het begin van de les.

In deze kleine werkplaats, zitten studenten toerisme en studenten transport & logistiek (vrachtwagen chauffeurs).
Wij wilden ervoor zorgen, dat deze twee groepen elkaar beter leerden kennen en samen zouden werken én dat ze met een woordenboek zouden werken. Hiervoor had ik een "leuke" activiteit gekozen, namelijk, samen Duitse rebussen oplossen. De woorden die hier uitkwamen waren beroepsgericht uit beide studierichtingen. Na het oplossen van de rebussen, was de opdracht: Maak samen zinnen met deze woorden.

De doelen voor de startactiviteit waren wellicht wat te vaag en de startactiviteit bleek bijna de hele les in beslag te nemen.
Maar de startactiviteit leverde ons ook veel meer mooie inzichten en informatie op, dan we van te voren bedacht hadden.
- Hoe werken de studenten samen? Werken ze überhaupt samen? Wie neemt de leiding?
-Bepalen ze van te voren een strategie, overleggen ze? of beginnen ze gewoon?
- Zijn er ook andere strategieën toe te passen en hoe werkt dat?
-Hoe goed ken je het alfabet en hoe moeilijk of makkelijk is het dan om woorden op te zoeken in het woordenboek?
- Beheers je de Nederlandse spelling voldoende om zo het juiste woord+ juiste vertaling op de zoeken? (noot versus nood !)
- Welke betekenis van het woord neem je dan? Bewustwording dat er meerdere betekenissen/contexten kunnen zijn, en welke past
dan bij jouw beroep?
-Hoe moeilijk is deze opdracht voor iemand, die het Nederlands niet als moedertaal heeft? En dus eigenlijk in twee vreemde talen een opdracht probeert uit te voeren.
- Spelen met doeltaal/voertaal in de les. Wanneer gebruik je Duits, wanneer Nederlands?